Bardzo czekałam na tę książkę. Bo to właściwie pierwsze tak szczegółowe spojrzenie na relację człowiek-pies we współczesnej Polsce z punktu widzenia nauk humanistycznych. To nie jest rzecz o psach. To książka o nas, ludziach..

„Pies też człowiek? Relacje psów i ludzi we współczesnej Polsce” pod redakcją Michała Piotra Pręgowskiego i Justyny Włodarczyk dotyka zagadnień, które – odkąd sama mam psa – często mnie nurtują. To rozważania dotyczące zjawisk, pewnych prawidłowości, zachowań ludzi związanych z psami. Tu są one ujęte w naukowe ramy, potwierdzone badaniami i obserwacjami autorów poszczególnych rozdziałów (niech nikogo nie przeraża na wstępie naukowość książki – doskonale się ją czyta). Myślę, że każdy opiekun psa znajdzie tu fragment, który będzie opowieścią o nim samym.

Bardzo ciekawy jest rozdział Agnieszki Orłowskiej traktujący o historii amatorskiego szkolenia psów w Polsce – czyli tak naprawdę o tym, o czym bardzo często, my psiarze, dyskutujemy na forach, portalach społecznościowych, podczas spotkań. Orłowska – która zresztą sama jest szkoleniowcem – pokazuje jak zmieniało się podejście do szkolenia psów, od metod związanych z przemocą do szkolenia pozytywnego. Zwraca przy tym uwagę na to, jak ciężko jest walczyć z wpajaną i obowiązującą przez lata teorią dominacji.
O szkoleniu pisze też Michał P. Pręgowski – zastanawiając się, czy jesteśmy właścicielami czy może raczej opiekunami i przewodnikami swoich psów. Zwraca, moim zdaniem, na kluczową rzecz: w szkoleniu psa, nie chodzi tylko o poprawienie relacji człowiek-pies, szkolenie psa ma także stymulować rozwój człowieka i czynić go lepszą istotą (zachwycam się tym spostrzeżeniem nieustannie!)

Niemniej interesująca jest analiza Agnieszki Włodarczyk, która próbuje odpowiedzieć na pytanie, dlaczego świat sportów kynologicznych (głównie agility) został zdominowany przez kobiety. Wprawdzie Włodarczyk miejscami stawia śmiałe tezy, że kobiety, które mogłyby realizować swoje potrzeby angażując się w struktury władzy demokratycznej, samospełnienia szukają m. in. w „tworzeniu etycznych relacji ze zwierzętami” , niemniej jednak jej praca jest doskonałym przyczynkiem do dyskusji na ten temat. Bo dominacja kobiet w psich sportach jest faktem. Ciekawa jestem, jak ten tekst odbierze męska część czytelników.

O każdym z rozdziałów mogłabym tu pisać, bo każdy czytałam z zainteresowaniem. Agnieszki Wojtków o strachu przed psami, Magdaleny Dąbrowskiej o wystawach psów, Michała P. Pręgowskiego o ostatnich pożegnaniach z psami… Poprzestanę jednak na krótkim podsumowaniu: dla psiarza lektura obowiązkowa.

A ode mnie dodatkowy plus za okładkę 😉

„Pies też człowiek? Relacje psów i ludzi we współczesnej Polsce” red. Michał Piotr Pręgowski i Justyna Włodarczyk, Wydawnictwo Naukowe Katedra, Gdańsk 2014 – książkę można kupić TU.

Katarzyna Świerczyńska